Heyheyhey,goedemorgen, daar in de zon
Waarom ben ik zo vrolijk?......ik ben op de HELFT!!!!!!! Na precies 304 bloemen heb ik de breedte van de sprei bereikt. Joepie!
Nadat ik begonnen was met het binden van de bloemen, was het zoeken naar een ritme en hoe nu het makkelijkste verder. Daarbij kwam ook nog dat de goudkleurige wol uitverkocht was. Dus plannen werd erg belangrijk, om niet op het eind met tekort aan wol te komen zitten. Even was het nog spannend, want de donkerste kleur kwam bij de wibra vandaan en deze was er opeens niet meer, oeps. Gelukkig lag deze een week later toch weer in het schap, maar meteen meer gekocht ( mijn schatting was 6 bollen per kleur). Het viel me wel op dat de bollen van de wibra duidelijk kleurverschil hebben, dus de volgende keer koop ik toch maar de bolletjes in 1 keer. Deze keer is het gelukkig goed gegaan.
De andere katoen is van Katia( de duurste), maar voor mijn gevoel is deze wel het mooist, en het grappige is dat de lichtste kleur van het stel, de mintkleur, ook het zachtst aanvoelt.
De bloemen heb ik met een bijna witte catania , er ligt een mintzweem overheen, aan elkaar gemaakt.
Deze catania heb ik bij Echtstudio gekocht en zij zijn volgens mij het goedkoopst( je moet wel een aantal bollen samen kopen. Maar ik wilde toch de petit fourtjes nog maken, en daar heb je zoveel verschillende kleuren nodig, dat ik mezelf getrakteerd heb op een heel assortiment.
Ik heb een ladekast thuis uitgeruimd en op mijn werkkamer gezet, en volgepakt met al mijn wolletjes. Prachtig! Nu heb ik een compleet overzicht van mijn voorraad en .....ik wordt er zo vrolijk van als ik de lades opentrek! En niet te vergeten, heel wat dozen zijn nu leeg en kunnen weg en niet meer de verassing van... Oja die wol had ik ook nog.... Ik denk zelf dat ik nu veel meer, mijn eigen wol ga opmaken ipv voor een nieuw project nieuw te kopen.( er liggen al verschillende projecten op stapel,
gemaakt van wol, die ik zelf al op voorraad heb. Je hebt zelf toch meer dan je van te voren denkt).
Terug naar mijn zomerkleed, op een gegeven moment heb je door hoe je het makkelijkste verder kunt gaan. Ik was in het begin begonnen met eigenlijk lukraak de bloemen aan elkaar te zetten, ik had wel een soort kleurritme in mijn hoofd, maar ik was veel bezig bloemen te zoeken en toch maar weer een andere. Dus dat werkte eigenlijk niet. Op een gegeven moment kreeg ik door dat er toch weer een soort ritme in zat, ik was toen echter al bijna op 1 meter lengte. Ik moest eerst zorgen dat ik de breedte van het kleed had en dan kon ik in rijen verder werken. ( Kwartje viel weer eens langzaam) Daar ben ik dus nu! Ik heb de breedte bereikt en omdat ik ookal op de lengte van 1 meter zat, ben ik dus nu halverwege en kruip ik vanaf nu elke keer een stukje dichter naar het hoofdkussen toe. Yes, dat geeft een goed gevoel zeg!
Vanaf nu mag ik van mezelf ook nadenken over de rand en ik heb stiekem ookal een kussen in mijn hoofd. (
According to matt)Voor de rand had ik een soort ajourpatroon in mijn hoofd, die zouden aansluiten op de bloemen. Mijn dochter heeft echter een vrij strak bed met een achterwand( ikea). Ik denk dat een rechte rand daarom mooier is. Dus toch maar de halve bloemen van
Wieke en dan.....
We zullen zien, ik ben bijna vergeten dat ik nog maar halverwege ben......a long road to go
Maakt niet uit, toch ben ik VROLIJK, zo vrolijk, zo vrolijk,
See you,
Mariet
Ps, die tas van Joke, zie site van Wieke, is erg mooi, niet?
